“Nog nooit had iemand op het werk mij dát durven vragen”

  • Wiljan Klompemaker
  • Medewerkers

Even heeft hij geen weerwoord. Het is Wiljan Klompenmakers eerste werkweek op Muiderheim (op Het Veer en De Kaai) en de cliënt kijkt hem vragend aan. Hij zegt: “Ja Wiljan, je werkt hier nu wel. Maar is je ziel geborgen in Christus?”

Pay off in tekst ballon goed dat je er bent

“Zoveel openhartigheid had ik niet verwacht. Maar het is wel typerend voor de mensen met wie ik dagelijks werk. Ze zijn puur en recht door zee,” zegt Wiljan.

Wiljan: “Met deze mensen mag ik nu, sinds het voorjaar van 2024, laagdrempelig werken, in plaats van met machines. Omzet en snelheid tellen hier niet. Wel of iemand een zinvolle dag heeft. Ik ga naar huis met de glimlach van de cliënt op mijn netvlies. Dankbaar voor zijn fijne werkdag.”

Dankbaar voor kleine dingen

Voorheen werkte Wiljan als zelfstandig ondernemer in de wegenbouw. Een harde wereld. Vroeg uit bed, werken onder alle weersomstandigheden, tussen ruw volk en vaak met knetterharde muziek. De eerste tijd vindt hij het grondverzet “prachtig werk” maar de laatste jaren bevalt het hem niet meer. “Ik kreeg er geen energie meer van. Het ging me zelfs tegenstaan. En de sfeer is anders. Kritiek wordt er makkelijker geuit dan een compliment. Bij Adullam krijg ik dankbaarheid van de cliënten voor de kleinste dingen die ik doe. Het werk is hetzelfde maar toch is elke dag anders. Ik ben blij dat ik deze stap gezet heb,” vertelt hij. Daar gingen wel een aantal jaren overheen. Het was niet direct Adullam.

Eén meeloopdag is levensveranderend

Wiljan: “Ik heb altijd iets met deze doelgroep gehad. Als jeugdleider in de kerk heb ik veel met 11- en 12-jarigen gewerkt. Jonge kinderen zijn nog zo puur en onbevangen. Die eerlijkheid en oprechtheid hebben deze mensen met een beperking ook. Ik vind dat heel mooi en fijn om daar iets mee te doen. Altijd heb ik gezegd: ‘Als ik geen energie meer haal uit mijn werk, dan ga ik iets doen met deze mensen op een werkcentrum’. Van de buurman uit mijn jeugdjaren – die van een baan als postbode overstapte naar Adullam – hoorde ik altijd dat hij het zo naar zijn zin had op Muiderheim. Ik dacht, misschien is dat wat daar.” En dus loopt Wiljan een keer mee op het werkcentrum van Muiderheim. Na deze dag weet hij het. Dit is waar hij naar verlangt. Maar ja. Doe dat maar eens. Wiljan heeft een gezin. En die schoolbanken dan. Kan hij dat nog wel op 37-jarige leeftijd? Hij stapt nog niet direct over.

Knoop

Ondertussen komt Wiljan moe thuis uit zijn werk, onvoldaan en onbevredigd. Tot zijn vrouw zegt: “Weet je wel zeker dat je eigen ondernemer wilt blijven?” Het is zijn laatste zetje. Het balletje gaat weer rollen en Wiljan zet de stap naar Adullam. Wiljan: “De opleiding is nog steeds wel een ding voor mij. Maar tot nu toe lukt het. En dan mag ik ook nog als ouderling dienen in onze gemeente, dus ik ben best bezet. Aan het begin van een nieuwe periode, wanneer ik de berg papier weer op mij af zie komen, dan heb ik er wel spanning van. Soms denk ik, ik ga het nooit halen. Maar je doet het niet alleen, bij Muiderheim zijn ze er echt voor mij en ze helpen me waar nodig. Dat ervaar ik sterk.”

Zinvolle dag

Wiljan werkt met ontzettend veel plezier bij Adullam. Wiljan: “Ik zie onze deelnemers op het werkcentrum groeien in zelfstandigheid. Om beurten zetten ze bijvoorbeeld koffie voor iedereen. De meesten doen dit helemaal zelf.” “Het geeft mij voldoening om bij te dragen aan hun ervaring van een gewoon leven waarin je gaat werken. Ze komen hier ook echt ‘s morgens met een broodtrommel aan, zoals het overal gaat.” “Het is fijn dat deze mensen werk hebben. Maar wat veel belangrijker is, is dat ze op weg zijn naar de eeuwigheid. Om dan een middel in Gods hand te zijn, hen te wijzen op de brede en de smalle weg, dat vind ik een mooie taak.”

“De eigen methode voor Bijbels Onderwijs vind ik heel fijn om er bij te gebruiken. Het geeft me handvatten om Bijbelse geschiedenissen uitgebreider uit te leggen en nog eenvoudiger aan het hart te leggen. Ik vind het ook moeilijk. Want het vraagt een eerlijke omgang met de cliënten. Dat is soms een zoektocht. Dan denk ik, doe ik het wel goed? Wat kan deze cliënt aan?”

Werken met visie

“We leren bij Adullam om altijd te kijken naar de behoeften van onze deelnemers. Er wordt hier niet gezegd: ‘Ga jij maar even in een kamertje apart zitten’, als er iets is. Nee. We stoppen een deelnemer niet in een spreekwoordelijk hokje. Soms zie je aan het gedrag dat een deelnemer spanning ervaart. Vanuit Adullams visie op zorg kijken wij door gedrag heen, we zoeken naar mogelijke oorzaken. Soms duurt dat wel een paar dagen voordat je weet wat er zit. Maar zo begeleiden wij. Zorg op maat. Onze cliënten hebben het echt heel goed bij Adullam.”

Professionele werkgever

“Ik ervaar Adullam als een professionele organisatie. Alles is goed geregeld, opleidingen ook. Je kunt doorgroeien. Mijn werk is prachtig! Soms maak ik ook leuke dingen mee. Pas was ik iemand even uit het oog verloren. Daar zag ik op de parkeerplaats het remlicht van mijn auto branden. En jahoor, daar zat hij. Heel blij, achter het stuur, in mijn auto – die niet op slot kon. Zonder sleutels gelukkig, ha ha ja!”

“Ik ga veel meer tevreden naar huis dan vroeger. Ja, ik heb financieel in moeten leveren. Als je van te voren gaat rekenen, kom je nooit uit. Maar nu het eenmaal zo is, hebben we niet te weinig en niet teveel. Bijkomend voordeel: Ik ontbijt nu elke ochtend met mijn gezin thuis. Ook dat heeft waarde. Ik zou tegen iedereen willen zeggen: stap over naar deze zorg. Je krijgt veel meer dan je denkt.”

Bij dit verhaal

Locaties

Like dit verhaal